Günlük hayatta duyduğumuz ya da gördüğümüz kimi şeyler hayatımıza sevinç katılmasını sağlıyor, gülmemize yol açabiliyor. Peki, bu tıp şeylere gülmemize ne yol açıyor? Bugüne kadar bu mevzuyu aydınlatmak için pek çok araştırma yapılsa da hala net bir karşılık verilebilmiş değil.
İtalya’nın Siena Üniversitesi’den Petiatri Profesörü Carlo Valerio Bellieni, bu bahsin peşine düşerek kapsamlı bir araştırmaya imza attı. Bugüne kadar yayımlanan 150’den fazla araştırmayı yine inceleyen Bellieni, üretilen teorilerden yola çıkarak neden güldüğümüz konusunda yeni bir teori oluşturdu.
Bir şeye gülmemiz, üç temel adım sayesinde gerçekleşiyor:
Bellieni, araştırmalar üzerinde yaptığı inceleme sonucunda gülme aksiyonunun üç temel adımdan oluşturduğuna kanaat getirdi: Şaşkınlık, tahlil ve net bir sinyal. Peki, bu üç temel adım sonucunda nasıl oluyor da gülüyoruz?
Bellieni’ye nazaran; bir halde gülmemiz için öncelikle garip görünen ve uyumsuzluk hissi uyandıran bir duruma ihtiyaç duyuyoruz. Bu durumlar, şaşkınlık yahut panik yaratan durumlar olabiliyor. İkinci adımdaysa uygunsuz durumun neden olduğu tasa yahut gerilim üzerine düşünüyor ve bir tahlile varıyoruz.
İkinci adımdaki tahlil sürecinde, örneğin, yolda gördüğümüz bir kaplan olağanda korkutucu olurken, bu kaplanın birden yerde kendi kendine yuvarlanmaya başlamasıyla durumu tehlikesiz olarak algılıyoruz. Sonrasında da üçüncü adım devreye giriyor: Kahkaha atıyoruz. Bu adım, birebir vakitte etrafımızdaki bireyler için durumun ‘güvenli’ olduğuna dair net bir sinyal misyonu görüyor. Bu sayede kahkaha beşerler ortasında yayılan bir aksiyona dönüşebiliyor.
Teori, sizi güldüren şahsa neden aşık olabildiğinize de ışık tutuyor:
Bellieni’ye nazaran bir bireye yalnızca sizi güldürüyor diye aşık olabildiğiniz hipotezi, bu sonuçlardan yola çıkarak farklı bir yola evriliyor. Bu bireye aşık olmanız sadece sizi güldürmesinden kaynaklanmıyor. Aksine bu kişi gülerek size “rahatız, güvendeyiz” iletisi veriyor. Bu da bir itimat hissine yol açıyor.