Çok eski vakitlerde fotoğraf makinelerinden bile evvel yapılan insan çizimlerinde gülümsemelerin inanılmaz oranda ender olduğunu Beyoğlu Escort bayan görürüz Bu daha sonradan karşımıza çıkan fotoğrafçılıkta da fark edebileceğimiz derecede yaygındı O denli ki rastgele bir memnunluk ibaresi göstermeyen yüzler yüzünden birden fazla kişi eski devirlerde yaşayanların tamamını mutsuz Escort Beyoğlu sanabiliyor
Fakat iş pek de düşündüğümüz üzere değil Beşerler fotoğraf makinesinin birinci ortaya çıktığı 1800 yıllarında da günümüzdeki üzere memnundu Pekala o vakit neden bu memnunluğu fotoğraflara aktarmadılar Gelin birlikte Beyoğlu Escort bakalım
Ama önce
“1800 lü yıllarda beşerler mutluydu cümlesini günümüzdeki memnunlukla bağdaştırmak gerek Ülkelerin muhakkak sıkıntıları savaşlar krizler vb olabilir lakin bunlar gülümsemek üzere doğal bir tepkiyi ortadan kaldıramaz
Çünkü gülmek bir yansıdır daima yüzümüzde taşıdığımız bir ifade değil
Sorumuza geri dönelim Beşerler neden gülümsemelerini fotoğraflara taşımadı
Buradan sonrasında basitten karmaşığa yanlışsız ilerliyor olacağız
Fotoğraf mühletinin uzun olması birçok kişinin gösterdiği birinci sebep oluyor Fakat
Fotoğrafın çekilme müddeti 1850 lere kadar birkaç saniyeye düşmüştü bile Bunun öncesinde uzun mühletler boyunca gülümsemek zorlamış olabilir
Fakat bu o kadar esaslı bir sorun olsaydı dediğimiz üzere 1850 lerde bu durum aşılmış olurdu
Yaygın olarak inanılan ikinci sebep ise o devirlerde dişlerin gösterilmek istenmemiş olması
1800 lerde elbette herkes kir içinde geziyordu demiyoruz Ama hijyen anlayışı günümüzden epey farklıydı Bu sebeple birçok kişinin dişleri pek de estetik görünmüyordu
Peki bu gülümsemelerini engelliyor muydu
Hayır elbette Ancak bu durumun yaygın olması toplumda beğenilen görüldüğü anlamına gelmiyor Açık alanlarda sesli ve dişleri gösterecek formda gülmek güzel görülmüyordu
Ama hepimizin bildiği üzere dişlerimizi göstermeden de pek net bir formda gülebiliriz
Peki o vakit neydi gülmeyi engelleyen bu sebep
Bu soruya net bir halde yanıt veremeyiz lakin en büyük ihtimali sizlerle paylaşalım
Cevabın geleneklerde ve alışkanlıklarda olduğu düşünülüyor
Günümüzde anında fotoğraf çekebilen telefonlarımız var Bu sayede istediğimiz anı istediğimiz biçimde yakalayabiliyoruz
Tek fikrimiz hafıza oluyor lakin o da yedeklemeler üzere tahlillerle halledilebiliyor
Fakat eski periyotlardaki fotoğraf anlayışı çok farklıydı
Bu vakitlerde fotoğraf şanslı zengin olanların ulaşabildiği bir imkândı Ek olarak çekilen bu fotoğraflar hatırlanması istenen şahıslar için bir anıt niteliği taşıyordu
Belki de hayatınız boyunca sadece bir kez elde edebileceğiniz bu imkânı da o vakitlerde gülerek harcamak istemezdiniz
Çünkü portre çizimleriyle tıpkı anlayış hâkimdi
Yani olabildiğince önemli ve hoş görünmeye çalışırdı birçok kişi Bilhassa de tarihi açıdan değerli kişiliklerin portrelerinde bunu görebilirsiniz Varlıklı aile üyelerinde de bu tavır vardı
Yani bir bakıma kendilerini ölümsüzleştirmiş oluyorlardı
Son olarak toplum içinde gülmenin genel olarak pek de beğenilen karşılanmadığını söyleyebiliriz
Bunu yanlış anlamayın Çünkü günümüzde bile toplum içinde sesli kahkahalar atmak pek de güzel karşılanmayabiliyor ki her ülkede bu bu türlü
Sadece evvelki vakitlerde bu durum daha yaygın ve köklüydü O denli ki çok fazla gülen bireyler zihinsel rahatsızlıklarla bağdaştırıldığı için birden fazla kişi bu türlü bir izlenim yaratmamaya çalışıyordu
Tüm bunlar insanların fotoğraflarda çoğunlukla gülmemesini açıklıyor
Aslında bahsettiğimiz 1800 lü yıllarda da gülümseyen şahısların fotoğrafları var
Sadece büyük fotoğraf stüdyoları insanları aşikâr bir halde durmaları için yönlendirdiğinden standart oymuş üzere görünüyor Burada da alışkanlıkların tesirini görüyoruz
Örnek olarak üstteki fotoğrafa bakabilirsiniz
Gülümsemelerin yakalandığı fotoğrafları ne vakit gördük
Yaygın olarak baktığımızda kabaca 1900 lerden itibaren 1910 lara 20 lere ve bu formda gerisine gidildiğinde vakit içinde fotoğraflarda gülmenin yaygınlaşması göze çarpıyor
Burada bahsimizi Kodak şirketinin kurucusuna George Eastman a bağlıyoruz
- Eastman Kodak’ın Brownie makineleriyle her erkek yahut kız çocuğu hoş fotoğraflar çekebilir (1900)
Şirketin elde taşınabilir fotoğraf makinelerini ilki 1888 de üretmesinin akabinde insanların lüks olarak gördüğü bu tecrübe halk içinde yaygınlaştı
Zaman içinde bu alanda yaşanan gelişmeler ve makinelerin daha ulaşılabilir olması amatör fotoğrafçı sayısını da artırdı
Bu sayede hayatım boyunca çekeceğim tek fotoğrafım bu olacakanlayışı da yavaşça ortadan kalktı ve insanların gülmeme konusundaki telaşları de fotoğraflardan görülebileceği üzere silinmeye başladı
Birkaç değişik bilgi daha
- Ölülerle fotoğraf çektirerek onların anısını yaşatma geleneği daguerreotype vakitlerinde epey yaygındı
- En başta 1827 de Joseph Nicéphore Niépce nin güneş çizimi tekniği vardı Bu usulle altta görebileceğiniz görsel elde edildi ve bunun için yaklaşık 8 saat gerekti Metodun yepyeni ismi ise heliograph
- Louis Jacques Mande Daguerre ise 1839 da fotoğrafları kalıcı hâle getiren Daguerreotype tekniğini buldu
- Frederick Scott Archer ise 1851 yılında ortaya çıkardığı wet-plate collodion prosedürüyle fotoğraf çekime mühletini, duruma nazaran saniyelerle dakikalar ortasına indirgemeyi başardı.
- Portre çizimi yapanlar bahis ölüler olduğunda iki kat ödeme istediği için de beşerler fotoğrafa daha çok yöneliyordu.
- Günümüzde insanların gülüyormuş üzere görünmesi için cheese peynir denmeleri istenir
- Önceki vakitlerde hoşluk standartlarının da tesiriyle dudağın daha küçük görünmesi için prune (kuru erik) denilmesi istenirmiş.
- Türkiye’nin fotoğraf geçmişine bakıldığında ise Osmanlı’da açılan birinci fotoğraf stüdyosunun Daguerre’in şahsen öğrencisi olan Mösyo Compa tarafından açıldığı düşünülüyor
- Zira stüdyosu 1842 yılında Beyoğlu’nda açıldı.
Düşüncelerinizi yorum kısmında paylaşabilirsiniz
Kaynaklar Weird History TIME Image Restoration Center American Daguerreotypes Harry Ransom Center Un Jour de Plus à Paris The Franklin Institute